Overzicht dag 473 - 490
18 februari 2024 - 6 maart 2024
933
Km’s Gefietst
11410
Hoogtemeters
14
Etappes
1
Mankementen
Ha Giang
Op de dag van aankomst in Ha Giang is het erg bewolkt en mistig. Niet echt het weer waar we op gehoopt hadden. We doen snel nog even een zonnedans en hopen dat die werkt. De volgende dag vertrekken we op tijd en het weer lijkt een stuk beter. Nog steeds wat wolken, maar de zon breekt al snel door.
Verreweg de meeste mensen rijden deze loop op een brommer en het is nog vakantietijd in Vietnam, dus we merken dat het druk is op de weg. Het duurt dan ook niet lang voordat we de eerste brommer onderuit zien schuiven. Op een druk punt, bij een krappe bocht, rent er plotseling een hond de weg op. De brommer kan onmogelijk uitwijken. In een splitseconde vliegt er een hond door de lucht, een Vietnamese chauffeur en zijn passagier (een toerist) schuiven over het asfalt en de brommer glijdt erachteraan. Het gebeurt recht voor onze neus. De passagier zit van schouder tot bil onder de schaafwonden en de chauffeur heeft een bloedende hand. Die zullen zich nog wel een paar dagen beurs voelen. Gelukkig verder geen ernstig lichamelijk letsel. De hond rent jankend de rijstvelden in, geen idee hoe het daar mee afgelopen is, maar die is wellicht geĆ«indigd als avondmaaltijd. Iets met de hond in de pot vinden.Ā
Prachtig mooi
De Ha Giang loop is gewoon schitterend. Daar kunnen we kort over zijn. We fietsen niet van uitzichtpunt naar uitzichtpunt, het is Ć©Ć©n lange ongelooflijk mooie route. Het houdt niet op. Hoe vaak kan een mens op een dag zeggen dat het echt prachtig is? Nou blijkbaar heel vaak.
Onze verwachtingen waren niet torenhoog en alleen de uitdaging van het klimmen was voor ons al een reden om de loop hoe dan ook te nemen. Dat het dan zo mooi blijkt te zijn, is een dikke bonus. Ook werd door een mede fietser āthe sky pathā aangeraden. Die route hadden we niet willen missen! Een prachtig pad boven de hoofdweg. Beetje smal, maar oh zo mooi. Al hebben onze remmen het wel te voorduren gehad tijdens de afdaling.
De klimmen zijn pittig, maar we krijgen veel aanmoediging. We hebben lol om de open monden van toeristen op brommertjes en van de uitzichten krijgen we geen genoeg. Zelfs op de fiets vinden we het nu soms nog te snel gaan. En we hebben enorm geluk met het weer. Alle dagen op de loop is het droog, breekt de zon vroeg door om de ochtend dauw te verdrijven, en schijnt de zon de rest van de dag. Weliswaar wordt er het een en ander gestookt in de regio, waardoor er toch een soort waas hangt, maar dat nemen we graag voor lief.
Energie booster
We fietsen niet de hele loop maar ongeveer tweederde. We willen richting het oosten, dus na 4 dagen op de loop nemen wij een andere route. De klimmen beginnen hun tol toch te eisen en onze allerlaatste klim valt zwaar. Het is dan ook een pittige en het is warm (38 graden). Als we goed en wel zijn begonnen, worden we gestopt door een stel Vietnamese die aan de kant van de weg, achter de vangrail, zitten te picknicken. We krijgen een flesje water, wat chocolade cakejes en met handen en voeten hebben we toch een soort van gesprek. Deze openhartigheid en vriendelijkheid doet ons goed en geeft ons net dat beetje extra energie dat we nu goed konden gebruiken.
Remmen is angst
De Ha Giang loop was veel klimmen, meer dan de Pyreneeƫn, meer dan de Alpen, en zelfs meer dan de Atlas, die we 3x hebben overgestoken. Na de Ha Giang loop lekker rustig aan doen dus? Dacht het even niet. We zitten nog steeds in de bergen en nog steeds maken we elke dag bijna 1000 hoogte meters. Ook al zijn we van de Ha Giang loop af, de uitzichten zijn nog steeds erg mooi.
Niet alleen onze benen hebben het zwaar te verduren. De remblokken zijn inmiddels ook niet meer wat het geweest is. Het is de hoogste tijd om die van Rob te vervangen. We hebben tijdens ons verblijf in Bangkok remblokjes besteld, maar die zijn niet van top kwaliteit. Terwijl Isabelle al 10.000km met dezelfde remblokken rijdt, zijn die van Rob na +- 1000km alweer op. Maar het vinden van de juiste remblokken is niet heel makkelijk, zeker niet in de kleine dorpen en steden waar wij doorheen rijden.
Weer ander weer
Na een stel prachtige dagen met heerlijk weer en blauwe lucht, slaat het weer opeens om. Regen, miezer, bewolking, kou, dikke mist, het is snertweer om het maar even netjes te zeggen. Waar we een dag eerder nog snakten naar een koud drankje, zitten we nu onze handen op te warmen aan een kopje hete thee. We fietsen, hoog in de bergen, dwars door de regenwolken heen, het regent in de wolk niet, maar de luchtvochtigheid is ongeveer 143% en we zien geen hand voor ogen. We trekken onze regenpakken aan en doen voor de zichtbaarheid onze windjackjes er overheen aan. We hebben geen idee of we mooie uitzichten gemist (haha ge-mist snapje) hebben, maar het is prima zo. We zijn allang blij dat het niet al te druk is op de weg.
Rust
Na twee weken fietsen en elke keer een reden verzinnen waarom we beter ergens anders een rustdag kunnen houden, en omdat we gewoon geen genoeg kregen van de uitzichten, is het nu dan echt tijd voor een rustdag. We maken er maar meteen 2 rustdagen van, gezien Isabelle nogal goed is in het volplannen van rustdagen (āJe bent er nu toch, laten we even alles wat in de buurt is bezoekenā). Rob is daar minder van, op een rustdag doet hij het liever rustig aan. Deze twee ārustā-dagen zorgen dus voor een mooie balans. Daarbij is het nog steeds snertweer en het lijkt de komende dagen niet echt beter te worden. Onze rustdagen brengen we door in Cao Bang met de airco op standje verwarmen. Vanaf daar bezoeken de Ban Gioc waterval die op de grens met China ligt. Het is niet alleen een hele mooie waterval, het is ook de grootste van Vietnam. Dat kan dus ook weer van de bucketlist gestreept worden.
De laatste bergen (voorlopig)
Heel langzaamaan komt er een einde aan onze bergtocht. Ruim 1000Km fietsen we nu al door de bergen, al vanaf noord Thailand. Soms zwaar, maar eigenlijk altijd mooi en we zouden het voor geen goud anders hebben gedaan. Helaas is het zelfs na twee rustdagen nog altijd snertweer. De temperatuur daalt verder en we zijn maar wat blij dat we beide nog een setje winterkleding bij ons hebben. Die komen nu toch goed van pas. Zonder zitten we bibberend op de fiets. Het is lastig om ons goed op dit weer te kleden. Aan de buitenkant worden onze regenjassen nat van de regen en wanneer we klimmen worden ze aan de binnenkant nat van het zweet. Tijdens een afdaling koelen we vervolgens af tot ijspegels. Laagjes, laagjes, laagjes, we kleden ons telkens vĆ³Ć³r een klim half uit en boven aangekomen gaan alle kleren snel weer aan, om warm te blijven tijdens het afdalen. Hadden we al gezegd dat het snertweer was de afgelopen dagen? Zelfs als het niet regent wordt je nat van de miezer die al dagen in de lucht hangt.
Dankbaar
En nu kun je denken dat wij sikkeneurig en sip over onze stuurtjes zitten te staren. Maar niets is minder waar. Natuurlijk hadden wij liever gehad dat het beter weer was. We fietsen nog altijd door een prachtig gebied, maar we zien er niks van! Maar het doet ons ook beseffen hoe vaak we wel geluk hebben (gehad) met het weer. We worden weer even buiten onze comfortzone geduwd en dat gaat ons prima af. Ook genieten we weer intens van een warm kopje thee of koffie, we genieten weer van een warm deken, en een airco die op standje āverwarmenā kan. Allerlei kleine dingetjes die je makkelijk voor lief neemt wanneer alles van een leien dakje verloopt. Er zitten dus ook zeker positieve kanten aan dit verhaal. En wanneer het dan een klein beetje opklaart genieten we ook weer dubbel van de uitzichten die we op dat moment wel hebben.
Klaar met klimmen
En dan is het toch echt gedaan met klimmen. We fietsen richting Cat Ba en Ha Long Bay en we zien een nieuwe kant van Vietnam. In de bergen is het rustig, niet zo dicht bevolkt. Nu fietsen we van stadje naar stadje. We proberen zoveel mogelijk kleine weggetjes te nemen en die zijn niet altijd in even goede staat. En door de regen (ja het is nog altijd snertweer) zijn sommige paden afgedekt met een dikke laag modder. Genieten!
Cat Ba
Bijna iedereen kent het beroemde Ha Long Bay. In 2011 heeft Ha Long Bay zelfs het lijstje van de nieuwe 7 natuurlijke wereldwonderen gehaald. Cat Ba is het kleine zusje van Ha Long en het natuurgebied rondom Cat Ba heet Lan Ha Bay. Het gebied is vergelijkbaar maar een stuk minder druk bezocht. Wij hadden erg lang getwijfeld of we Cat Baās Lan Ha Bay wilde bezoeken of toch dat wereldwonder in Ha Long Bay. We konden niet kiezen dus we besloten om beide te doen.
Cat Ba was inderdaad erg rustig, we boeken een boot tour bij ons hostel en we zien verder wel. We hebben de zon nog altijd niet gezien sinds de Ha Giang loop dus we hopen op enigszins goed weer. De dag begint koud. We staan met 5 lagen aan op het dek te bibberen terwijl de meeste passagiers toevlucht zoeken op het benedendek. Daar is het iets warmer omdat je uit de wind bent, maar je ziet dan weinig van de baai en daar komen we juist voor. Stug blijven wij buiten staan, en we zijn gelukkig voorbereid op de kou. De boottocht vonden we verder verrassend leuk. De natuur is erg mooi, maar in alle eerlijkheid vonden wij het niet super spectaculair. Gewoon mooi. Bij de boottour hoort ook een stukje fietsen over het eiland en een fish-pa. Robās voeten worden door honderden vissen aangevallen. Isabelle is wat gevoeliger voor dat gekriebel dus die kiest ervoor haar voeten droog te houden.
Veerboot cruise
Na een leuke dag fietsen we verder naar Ha Long Bay. De verwachtingen zijn hoog want je zet zoiets toch niet voor niks op een lijst met 7 wereldwonderen?
De tocht over Cat Ba naar de veerboot is in ieder geval een mooie bonus. Het wegdek is perfect, de natuur is prachtig en er is bijna niemand op de weg te vinden. De veerboot naar Ha Long Bay is eigenlijk ook een mini-cruise want we varen tussen de eilandjes door naar de haven.
Ha Long Bay
Onze tactiek is hetzelfde als in Cat Ba. We Boeken een boottour bij ons hostel en we zien verder wel. De zon zou maandag weer moeten gaan schijnen dus dat komt goed uit! We boeken de tocht voor maandag.
De maandag begint met, je raadt het al, snertweer. De maandag eindigt trouwens ook met snertweer dus van Ha Long Bay zien we niet veel. Maar helaas hebben we het weer nou eenmaal niet in de hand. Wat ons veel meer ergert is de enorme drukte in Ha Long Bay. We meren een aantal keer aan om te kayakken, een grot te bezoeken of naar een uitzichtpunt te wandelen maar we genieten er niet van. Het is alsof je bij de Efteling voor de achtbaan staat te wachten. Je kunt achteraan in de rij aansluiten en je schuifelt voetje voor voetje voort. Ha Long Bay is ook nog eens meer vervuild dan Lan Ha Bay (maar dat is niet gek met 100x meer touristen) en het kost ongeveer het dubbele. En dan hebben we ook nog altijd snertweer!
Ha long Bay kan ons dan ook gestolen worden. Misschien wel onze slechtste dag van de afgelopen 16 maanden reizen. Ha Long Bay is te druk. Veel en veel en veel te druk.
China
Gelukkig hebben we wel een leuk hostel met een goede keuken dus we zijn blij als we weer in ons hostel terug zijn. De pijlen kunnen volledig gericht worden op ons volgende doel: China!
We hebben het al een hele tijd op de planning staan. Sinds dit jaar hebben we namelijk geen visum meer nodig. Met de kanttekening dat je niet langer dan 15 dagen in China blijft. China is vrij groot dus in 15 dagen China doorkruisen, dat gaat simpelweg niet lukken. Maar in 15 dagen kunnen we wel Hong-Kong bereiken.
Zuidoost AziĆ« gaan we op 7 maart officieel verlaten. We hopen dat China ons weer een compleet ander AziĆ« kan laten zien. Wij hebben er in ieder geval ontzettend veel zin in. Een relatief onbekend land waar we vooral veel vreemde en gekke verhalen over horen. Letās go!
Alaine bedankt!
Wat ontzettend leuk weer .mooi..Vietnam.
Helaas..ook met snertweer.
Succes,plezier in China!!
Dankjewel, het weer is gelukkig alweer een stuk beter nu!
wat een prachtige uitzichten zijn dit, jammer van het snertweer, maar dat maakt het inderdaad misschien de andere dagen nog net wat bijzonderder. Veel plezier in China!
toch blijft het een geweldige reis , de drukte en de regen ben je zo weer vergeten als ge weer op de fiets zit
veel plezier in China
Met plezier heb ik het blog gelezen. Het is weer erg leuk geschreven, kan zo een boek in!
Wie weet ooit, zou een mooi souvenir voor onszelf zijn š
Dat is minder ,dat slechte weer .Laten we hopen dat de weergoden in China het beter voor hebben met jullie .Geniet van het volgende land en avontuur .