Overzicht dag 509 - 523
25 maart 2024 - 8 april 2024
0
Km’s Gefietst
0
Hoogtemeters
0
Etappes
0
Mankementen
Bullet train
De treinrit van Shenzhen naar Xiāan duurt ongeveer 10 uur. Maar in de hypermoderne bullet trains van China hebben wij niet te klagen. Voldoende beenruimte, goede stoelen, de tijd vliegt voorbij en het voelt alsof ook wij vliegen. Met ruim 300Km/h glijden we als een warm mes door de boter China door. En natuurlijk volledig volgens dienstregeling. Elke 10 minuten in de bullet train staat ongeveer gelijk aan Ć©Ć©n dag fietsen. Dit ritje had ons op de fiets dus ongeveer 2 maanden gekost. Het schiet lekker op zo. Ā
Xi'an
We boeken twee nachten zodat we Ć©Ć©n volle dag Xiāan hebben plus de ochtend op dag 2. Op onze eerste dag verlaten we Xiāan direct om het terracotta leger te bezoeken. Het is ongeveer 2 uurtjes met het openbaar vervoer dus we zijn er het grootste gedeelte van de dag zoet mee.
Chinese geschiedenis
In 221 voor Christus weet koning Zheng de zeven koninkrijken aan de grote rivieren te verenigen en wordt daarmee de eerste keizer van China. Hij noemt zichzelf Qin Shi Huangdi. Hij begint al vroeg met de voorbereidingen van zijn toekomstige graf, omdat hij gelooft dat het zijn paleis voor de eeuwigheid zal worden. Het grafcomplex is gi-gan-tisch groot. Slechts een klein deel is opgegraven en daar zijn duizenden, levensgrote terracotta soldaten en lijfwachten gevonden. Bedoelt om de keizer tot in de eeuwigheid te beschermen. Maar daar blijft het niet bij. Ook muzikanten, wagenmenners en dienaren zijn vereeuwigd tot standbeeld en hebben hun plek in het grafcomplex. Elk beeld is uniek, waarschijnlijk omdat echte mensen model gestaan hebben.
Terug naar Xi'an
Zeer indrukwekkend en we kunnen alleen maar gissen naar wat er nog meer onder de grond verstopt is. Na een paar uur is het tijd om de twee uur durende tocht terug naar Xiāan te maken. ās Avonds dwalen we wat door de islamitische buurt en geven we onszelf een food-tour. Heerlijk!
Stadsmuur Xi'an
De volgende dag huren we een tandem om over de oude stadsmuur van Xiāan te fietsen. We missen onze fietsen nu al dus dit leek ons een prima idee om de pijn te verzachten. De tandems die worden verhuurd waren echter van beduidend mindere kwaliteit dan onze eigen fietsen. Op de eerste plaats omdat de zadels niet omhoog konden. Met onze knieĆ«n tot onze kin (oke, een beetje overdreven) trappen we ons voort, 14 km lang. Verder vermaakten we ons prima op onze kindertandem. De stadsmuur is 18m breed en 12m hoog dus vanaf de muur heb je een mooi uitzicht over de stad. Daarbij is het de oudste, best bewaarde stadsmuur ter wereld. Zegt men hier tenminste. Veel mensen gaan in traditionele kleding de stad rond en maken fotoās van zichzelf. Een fenomeen wat we in China nog veel gaan tegenkomen, weten we nu.
Huashan
Na onze kindertandem weer netjes te hebben afgeleverd, begeven wij ons richting trein. Dit keer een kort ritje van 30 minuten naar Huashan. We willen de gevaarlijkste wandeling ter wereld gaan lopen. Dat klinkt vrij heftig, maar de wandeling wordt ook wel plankenwandeling genoemd. Dat klinkt al anders. Hoe āgevaarlijkā die wandeling echt is, dat valt nog maar te bezien. De naam trekt in ieder geval veel bezoekers naar het gebied. Inclusief wijzelf.
Het gebergte waar de plankenwandeling zich bevind is van zichzelf al heel erg mooi, ook als je niet over die planken loopt. De Chinezen zijn over het algemeen lichtelijk allergisch voor wandelen, dus overal zijn liften aangebracht. Zo ook in Huashan. Wij verkiezen de benenwagen boven de skilift en wandelen de berg op. Het zal je niet verbazen, maar op de weg naar boven was het erg rustig.
Oost, Zuid, Noord, West, China is the best
Boven aangekomen stopt het klimmen niet. Er zijn 5 pieken die je allemaal kunt beklimmen. Al mag je het niet echt klimmen noemen aangezien er overal paden en trappen zijn aangelegd. Wij komen boven bij de noordelijkste piek en de planken zijn bij de zuidelijke piek. De zuidelijke piek bereiken we via, jawel, de oostelijke piek.
Plankwalk
De gevaarlijkste wandeling ter wereld doet haar naam vooral eer aan omdat er in het verleden nogal wat ongelukken zijn gebeurt. Tegenwoordig hebben ze veel gedaan om de veiligheid te verbeteren. Toch moeten we vooraf nog even tekenen dat we uit vrije wil die planken opgaan en, mocht er onverhoopt iets misgaan, wijzelf verantwoordelijk zijn en niemand anders. Het formulier is volledig in het Chinees dus we begrijpen er precies niks van, maar de strekking is duidelijk. Wij krabbelen ergens onderaan op een lijntje iets wat op onze handtekening lijkt en daarmee zijn de formaliteiten afgehandeld. Wat ons nu nog rest is 2 uur wachten.
How dangerous is the most dangerous hike in the world?
De plankenroute is doodlopend dus om terug te komen, moet je terug over de planken. Voorheen lieten ze iedereen gewoon hun gang gaan. Dat betekende dus dat er op de planken een tweerichtingsverkeer situatie ontstond. Mensen klikten zichzelf dan los van de staalkabels om zo de tegemoetkomende wandelaar te passeren. Natuurlijk was je wel dubbel gezekerd dus helemaal los was je niet. Het grootste risico zat hem dan in dat andere je wel even āhielpenā waardoor je per ongeluk (gaan we dan maar vanuit) toch niet gezekerd op die planken stond. Daar sta je dan. Op een steile rotswant, op een paar plankjes boven een afgrond. Je kunt je enigszins voorstellen waar de naam āgevaarlijkste wandeling ter wereldā vandaan is gekomen.
Verbeteringen
Afin, je kunt je ook voorstellen dat ze dat dus niet meer toelaten. Er gaat Ć©Ć©n groep de planken op, iedereen gaat naar het eindpunt en als groep ga je weer terug. Je kunt je gedurende de hele wandeling op geen enkele manier losklikken. Dat betekent dus wel langer wachten, maar je bent er ook zeker van dat je niet de eeuwigheid in valt. Toch een fijne gedachte. Ā
Terug naar Huashan. We staan in de rij voor de plankenroute en na een uur wachten krijgen we een keycord met een nummertje. Dan mogen we doorlopen naar een gedeelte waar je een stukje uitzicht hebt op de planken, er is een restaurantje en toiletten. Geen verkeerde plek om nog een uur te wachten. En met onze nummers zijn we nu verzekerd van een plek.
We mogen!
Na 2 uur mogen we de planken op. We worden in harnassen gehesen en aan een staalkabel vastgemaakt. Zoals al gezegd, het systeem is zo gemaakt dat je jezelf onmogelijk los kunt klikken, dat kan pas weer als we terugkomen. Van Isabelle wisten we eigenlijk al dat zij geen enkele angst kent als het om dit soort dingen gaat, Rob heeft meer last van āgezonde spanningā. Eenmaal op de planken verdwijnt dat direct. Het is waanzinnig mooi en we genieten! Het was de twee uurtjes wachten meer dan waard.Ā Ā
Na de plankwalk lopen we nog even naar de westelijke piek en nemen de lift omlaag. Naar beneden wandelen hadden we omwille van de tijd nooit meer gered.
Beijing
De volgende ochtend gaan we na het ontbijt weer richting het station om naar Beijing te sporen. We hebben vooraf al een aantal tours en entree tickets geboekt want veel hoogtepunten raken snel uitverkocht. Onze planning voor Beijing staat dus al een heel eind vast.
Onze eerste dag in Beijing beginnen we lekker rustig met een koffietje en wat snacks van de 7-eleven aan de waterkant in het zonnetje. Even genieten van het heerlijke lenteweer. We besluiten het zomerpaleis te bezoeken, een park gemaakt door 1 van de keizers in het noorden van Beijing. Bij de metro spreekt Amy ons aan. āAre you athlees?ā In eerste instantie begrijpen we het niet, maar dan valt het kwartje. Nee we zijn geen atleten, maar toeristen. āDo you think I am fat?ā Nee, natuurlijk denken we niet dat je dik bent. Welkom in China dit is niet de eerste keer dat iemand zo direct is.
Zomerpaleis
Amy blijkt een Engels lerares te zijn op de basisschool voor kinderen van 7 tot 11 jaar en 5 tot 7 jaar. Als ze hoort dat we naar het zomerpaleis gaan, vraagt ze of ze mee mag. Wij hebben geen bezwaar en voor we er erg in hebben, hebben we voor de rest van de dag een tourguide, met een beetje haast. We moeten wel doorlopen. Het is een flink park, en gezien het prachtig weer is en paaszondag, is het behoorlijk druk. Maar Amy weet de weg en leidt ons door het park. We komen het een en ander te weten over Amy en zo leren we ook weer een klein beetje Chinese cultuur.
Voordringen
Na het park, gaan we terug in de richting van waar Amy woont en ons hotel. Amy neemt ons mee naar een bekende straat met veel eettentjes. Net als de meeste Chinezen staat Amy voor je er erg in hebt, al vooraan in de rij. Tot nu toe hebben we wel gemerkt dat Chinezen erg goed in voordringen zijn. Een gat in de rij moet zo snel mogelijk worden opgevuld, en niet per se door degene die als eerste aan de beurt is. Dit is ook in de metro het geval. Komt er een plekje vrij, dan moet je een snoekduik maken richting stoel, want anders zit er geheid al iemand anders. Maar ze verbazen zich er vooral om dat wij dat dus niet doen. We nemen het dus niet persoonlijk.
Na het heerlijke eten, nemen we afscheid van Amy en gaan wij nog naar de temple of heaven en dan is het mooi geweest voor vandaag.
Chinese muur - Mutianyu
De volgende dag zijn we al vroeg op, want we gaan naar de Chinese muur. Omdat de muur nogal buiten de stad ligt, hebben we een tourbus geboekt, die ons er heen- en weer terug brengt. Er zijn een aantal mogelijkheden bij de muur. Er zijn gondels die je naar de muur brengen als je dat wilt. Verreweg de meeste mensen kiezen daarvoor. Of je kunt kiezen voor de meest zeldzame optie: wandelen. Het wordt ons nog afgeraden omdat het misschien wel 40 minuten duurt om boven te komen. Eigenwijs als we zijn, doen we het toch. In +- 10 minuten lopen we naar boven.
De muur glooit mooi over de top van de bergen, wat betekent dat er flink steile stukken tussen zitten. In totaal mag je op 6Km wandelen, verder is de muur niet toegankelijk voor publiek. De uitzichten zijn prachtig en het is erg bijzonder om over zo een belangrijk stukje geschiedenis te kunnen lopen.
Tiananmenplein en De verboden stad
Dag 3 hebben we een rondleiding over Tiananmenplein en de verboden stad. De uitleg is erg fijn, omdat je anders letterlijk door een gigantisch terrein loopt met heel veel gebouwen en wij echt geen idee zouden hebben wat wat is. Daarnaast is het interessant om te horen wat zich binnen de muren van de verboden stad heeft afgespeeld. Er was in ieder geval veel angst voor brand en dat de keizer vermoord zou worden en dus werden er door elke keizer zelf heel veel mensen vermoord. De rondleiding duurt 4 uur, wat voor de grootte van het terrein eigenlijk nog te kort is, maar voor onze concentratie en honger, eigenlijk net iets te lang. Als we aan het einde van de tour zijn, gaan we dan ook snel opzoek naar eten. Op een volle maag kunnen we toch beter functioneren. Daarna klimmen we de heuvel achter de verboden stad op, om nog een mooi uitzicht te hebben over de omvang van het terrein. Bizar hoe groot het is.
Laatste dag Beijing
Naar ons idee hebben we eigenlijk de belangrijkste bezienswaardigheden die we wilden bezoeken in Beijing nu wel gezien en we besluiten onze laatste dag in een cafeetje door te brengen. We zijn inmiddels al weer aan het solliciteren, zijn bezig met het plannen van onze terugreis en zo hebben we ook nog tijd om een blogje online te zetten. Af en toe een dagje geen plannen is ook heerlijk.
En dan is het tijd om onze fietsen weer op te halen. Na een treinrit van 5 uur komen we aan in Qingdao.
We zien dit dus overal in China:
Weer herenigd!
Het is even zoeken naar de bagage service maar met wat google translate en een paar keer heen en weer lopen, hebben we het dan toch gevonden. Onze fietsen zijn ongeschonden in Qingdao aangekomen. We hadden niet anders verwacht. China heeft haar zaakjes goed op orde wat dat betreft. En wat heerlijk dat we weer kunnen fietsen!
We besluiten om het weekend nog in Qingdao te blijven zodat we de volle 15 dagen in China zijn. Nu kunnen en willen we daar nog graag gebruik van maken. We hebben geluk. In Qingdao is er een of ander lente festival/braderie georganiseerd. De stad is afgezet voor autoverkeer en er zijn veel marktkraampjes die ons de lekkerste gerechten voorschotelen. En bovendien staat Qingdao bekend om haar bierbouwerij, een paar Chinese speciaalbiertjes kunnen we natuurlijk niet aan onze neuzen voorbij laten gaan. Het is nog een weekendje genieten. 8 April nemen we de boot naar Zuid-Korea. Na een nachtje varen zullen we dan op de 9e aankomen en dan is het weer tijd om āserieusā te gaan trappen.
Nu al zin in!
China , nooit zo gezien , maar misschien toch ook maar op onze bucketlist zetten.
Da kunde gerust!
Weer mooie dingen gezien,vooral het terracotta leger is verbazingwekkend.
Bijzonder inderdaad om op de Chinese muur te lopen en al die geschiedenis van China. Dat vergeet je nooit, een mooie ervaring.
De gevaarlijkste routeā¦.. ik krijg al rillingen als ik de fotoās zieā¦. maar vast de moeite waard.
Veel plezier met de volgende etappe.
Groetjes š¤ š² š²
Dankjewel Marloek en groetjes terug!