Overzicht dag 491 - 504
7 maart 2024 - 20 maart 2024
1012
Km’s Gefietst
4250
Hoogtemeters
14
Etappes
1
Mankementen
Op naar China
Met gierende banden fietsen we Ha Long uit. En natuurlijk, na super slecht weer op de dag dat we het water opgaan, hebben we op de dag van vertrek een prachtige dag. We fietsen langs de waterkant en zien zo toch nog een klein stukje van de schoonheid van Ha Long Bay. Ook zien we heel erg veel leegstaande hotels en villa parken. Van slopen lijkt geen sprake, in plaats daarvan wordt er vrolijk bijgebouwd. Plek voor nog meer toeristen. Waanzin.Ā Maar daar maken wij ons niet meer druk om. Wij gaan China in.Ā
Laatste nachtje Zuidoost Aziƫ
We slapen onze laatste nacht in Vietnam in een hotel dat dichtbij de grens staat. De volgende morgen is het dan ongeveer nog 20 meter fietsen en we zijn de grens over. Grensovergangen blijven altijd een beetje spannend. Er heerst altijd een aparte sfeer en ergens is er altijd die irreĆ«le angst dat ze jou ertussenuit zullen pikken en je de toegang weigeren. Om wat voor vage reden dan ook. Voor China zijn we weer extra gespannen, maar vooral ook op een positieve manier. We kennen het land eigenlijk niet, voornamelijk van het nieuws, en dat is niet altijd even positief te noemen. En kun je China eigenlijk wel ākennenā? Het land is gigantisch.
De grens over
Bij de grens wordt gelukkig niet moeilijk gedaan over onze fietsen. We mogen met de overige voetgangers in de rij aansluiten. Vietnam zijn we zo uit. Onze tassen moeten nog even gescand worden (vooral voor de vorm, want niemand let verder op het scherm achter het apparaat) en dan kunnen we het korte stukje niemandsland door. Opnieuw sluiten we aan in de rij, een mannetje of 30 voor ons. Dat valt mee gelukkig. Helaas hebben we dat toch mooi even onderschat. Geen idee waarom maar het duurt lang. De rij komt niet vooruit. Bij iedereen lijkt er wel iets aan de hand te zijn. Formulieren niet ingevuld, vingerafdrukken maken lukt niet, discussies met de immigratiebeambte en wij maar wachten. Druk maken doen we ons absoluut al niet meer. Daar duurt het allemaal veel te lang voor. HetĀ āwe zullen wel zien, we zijn allang blij als we straks aan de beurt zijnā-gevoel krijgt snel de overhand. We moeten wel onze plekken blijven verdedigen, want anders worden we van alle kanten ingehaald. Gelukkig zijn we niet super makkelijk in te halen, omdat ze zich ook langs onze fietsen moeten wurmen.
15 Dagen doorfietsen
Als we dan eindelijk ook de beurt zijn, duurt het ongeveer 30 seconden en dan mogen we door. Waarom het in hemelsnaam bij iedereen anders minstens 5 minuten duurt? Echt geen idee. Maar na 2 uur in het TL-licht in een grensovergang hal zijn wij allang blij dat we eindelijk dat poortje door mogen! Nog een keer onze tassen door de scanner (opnieuw vooral voor de vorm) en we zijn in China. Woohooo!
We hebben geen visum nodig mits we maximaal 15 dagen in China blijven. Hong Kong is ongeveer 1000Km verderop dus dat is haalbaar, als we een beetje doorfietsen. Rob zorgt voor een strakke planning met 3 rustdagen om toch ook wat sightseeing te doen. Op dag 1 fietsen we dus meteen 50Km door. Dat kan maar vast gebeurd zijn.
Escape room
Ons hotel op dag 1 zit vol technische vernuftigheden. Het voelt als een escaperoom omdat alles in het Chinees staat. We krijgen de WC bril niet open en de gordijnen zijn elektrisch aangestuurd. Geen idee hoe het allemaal werkt, maar na veel proberen komen we eruit, en zitten we op een heerlijke verwarmde WC-bril met discolampen in de pot.Ā
Dag 1 zit erop en de eerste indrukken zijn goed. We zitten voornamelijk op fietspaden, bijna alle brommers zijn elektrisch wat nogal veel herrie scheelt, het is schoon op straat, de Chinezen zijn erg vriendelijk en we hebben heerlijk gegeten. Dat belooft veel goeds.
We worden toch zeker niet ziek!?
Er is alleen een klein probleempje en dat is dat Isabelle zich na 25Km niet zo energiek meer voelt. Moe, spierpijn, hoofdpijn, warm en dan weer koud; de hele mikmak. ās Avonds krijgt ze lichte koorts, die gelukkig op dag 2 wel weer gezakt is. Toch maar proberen te fietsen dan. Dag 2 verkorten we tot 50Km. Het regent. We zitten op een rustige weg die langzaam maar zeker steeds slechter wordt en uiteindelijk in een grote modderstroom verandert. Het is ploeteren. Isabelle is nog altijd niet 100% fit en ook Rob krijgt last van algehele malaise.
Nieuwe remmen
Onze remmen waren al niet meer helemaal wat het geweest was, maar na 15Km modderige klei is echt het allerlaatste restje remblok weggesleten. Remkracht: nul. Fitheid: nul. Zon: nul. Fiets fun: ver te zoeken. We zijn dan ook blij als we natgeregend en tot onze buiknavels onder de modder bij het hotel aankomen. We springen heel gauw onder de douche, met onze tassen (echt waar) zodat die ook een beetje schoon worden. We lopen de straat op voor wat te eten en we lopen per ongeluk een fietsenmaker tegen het lijf. Omdat onze remblokken niet te verkrijgen zijn, moeten we iets anders verzinnen. Na het eten brengen we onze fietsen langs en hij vervangt ons complete remsysteem. Toch iets veiliger nu we weer kunnen remmen.
Ondertussen trekken we ook de aandacht van een aantal voorbijgangers. Onze blanke snoeten zijn interessant. We moeten een aantal keer op de foto, en we krijgen wat lokale specialiteiten aangeboden. Heel erg aardig maar op dit moment willen wij vooral nieuwe remmen, de regen uit en zo snel mogelijk slapen. We voelen ons steeds minder fit worden.
We worden ziek
De volgende ochtend regent het zowaar nog harder. Vanuit ons hotelraam zien we een grote grijze, trieste bedoeling. En we voelen ons beide nog slechter dan we al deden. Na het ontbijt besluiten we dan ook maar om een nachtje bij te boeken. Nu we weten dat we niet op de fiets stappen, geven we ons er mentaal aan toe en storten we in. Die dag liggen we ziek op bed en komen we niet meer van onze hotelkamer af. Daar gaat onze strakke planning. Maar de prioriteit ligt nu even op beter worden.
Dag 4 begint in ieder geval droog en de slaap heeft ons weer wat opgeknapt. De griep zit ons echter nog steeds dwars, maar we besluiten toch maar op de fiets te stappen. Een beetje frisse lucht zal ons goed doen hopen we.
Eigenwijs doorfietsen
De dagen die volgen kwakkelen we een beetje heen. We voelen ons elke dag wel een beetje beter maar echt top kan je het niet noemen. Het weer blijft ook kwakkelen. Dan regent het weer, dan is het weer even droog, dan miezert het weer en dat werkt niet bevorderend voor onze gezondheid. En het fietsen vinden we eerlijk gezegd een beetje saai. De wegen zijn groot, we hebben geen mooie uitzichten, geen stops onderweg. Het zijn vooral functionele kilometers. Desalniettemin verrassen de Chinezen ons in positieve zin. De restaurantjes en plekjes waar we onderweg en in de avond langsgaan zijn schoon, het eten is (meestal) heel goed, er wordt altijd vriendelijk gelachen, mensen zijn aardig, nieuwsgierig en erg beleefd.
Kinderen spreken ons zeer beleefd en netjes aan, en als het ijs eenmaal gebroken is willen ze graag met ons op de foto. Volwassenen trouwens ook. Het komt ook meer dan eens voor dat we niet hoeven te betalen voor ons eten, en het kost sowieso allemaal niet zoveel. Jammer dus van onze gezondheid, het weer en de saaie wegen. Maar daar staat tegenover dat we door de chinezen zelf positief worden verrast en we dus ook genoeg leuke momenten beleven.
Hong Kong komt in zicht
Na ruim een week kwakkelen voelen we ons echt weer een stuk beter en energieker. Er kriebelt nog af en toe een hoestje, maar daar kunnen we mee leven. Bij de apotheek kopen we hoestdrank, keelsnoepjes en thee die goed blijkt te zijn voor je keel. De weg naar genezing is in ieder geval ingezet. En daarmee wordt ook het weer langzaamaan beter. We hebben de laatste dagen in China in ieder geval geen regen meer en heel af en toe zien we zelfs de zon door de smog heen breken.
Het laatste stuk naar Hong Kong fietsen we door Guangzhou, qua inwonersaantal de 3e grootste stad van China. En de stad is gigantisch groot. We bereiden ons dus voor op drukte. En druk is het zeker. De brommers in de stad zijn ook allemaal elektrisch en dat is heel fijn voor onze oren. Verder zijn we niet echt te spreken over de rijvaardigheden van de doorsnee Chinees. Spiegels heeft iedereen, maar die worden vooral gebruikt om make-up bij te werken voor het rode stoplicht. Verder worden spiegels niet gebruikt. Nooit. Zonder uitzondering. Voorrangsregels zijn ook vrij simpel, dat neem je gewoon. Rechts inhalen, tegen het verkeer in rijden, stoplichten negeren: het is de normaalste zaak van de wereld. Tenminste als je op een brommertje zit. Autoās wachten wel netjes voor het rode licht.
FietsFUN!
Maar de drukte zorgt er ook voor dat niemand echt hard kan rijden. Het is opletten, dat zeker, maar er zijn geen levensgevaarlijke situaties. Alles gaat heel rustig en gemoedelijk. En we hebben er echt plezier in om door te stad te fietsen. Er gebeurt weer van alles om ons heen. We hebben ogen tekort.
Gelukkig dus dat Guangzhou en omgeving zo groot is, want het is ruim 200Km fietsplezier. Ā
Hong Kong
In Hong Kong hebben we voor het eerst sinds lange tijd weer een warm-showers adresje weten te vinden. Gelukkig maar want van de hotelprijzen werden wij niet bepaald vrolijk. We fietsen richting de grensovergang en we zien een mierenhoop aan mensen buiten staan. We worden door een bewaker gemaand door te fietsen, maar door die mierenhoop was toch geen doorkomen aan geweest. Maar waar moeten we dan heen? We vragen het een stuk verderop aan wat andere bewakers en na wat op en neer āgepraatā springen ze op hun elektrische scooter en gebaren ze dat we moeten volgen.
Via de taxi en busbaan sturen ze ons naar een afgelegen parkeergarage. Alle āverboden te fietsenā borden worden daarbij professioneel genegeerd. Wij volgen gewoon braaf. In de parkeergarage wandelen we weer achter een andere bewaker aan die ons in een lift zet. En warempel, die lift komt perfect uit voor de douane poortjes. Dat hadden we zelf dus nooit kunnen vinden. Vanaf daar gaat het allemaal heel soepel. We fietsen op 21 Maart 2024 Hong Kong in. De zon schijnt, we voelen ons weer fit, en we zijn in Hong Kong, wie had dat ooit gedacht. Het leven lacht ons toe.
Wow wat een bijzondere avonturen! Hopelijk zijn jullie snel weer fit.
Mooie ervaring en een geweldige reis. en wat word het volgende doel ?
We moeten even regelen dat we met onze fietsen in Qingdao terrecht komen en dan kunnen we door naar Zuid-Korea!
Wat is de wereld mooi,vooral als je op de fiets zit š
Op de fiets is alles beter :p
Na 16 maanden eindelijk wat menselijke trekjes, het zal onwennig gevoeld hebben. Veel Fietsfun gewenst!
Hahaha ja soms goed om even met je menselijke kant ik contact te komen. Anders krijgen ze misschien argwaan #machine
Ni hao
Wat een avonturen weer voor jullie.
Gelukkig dat jullie je beter voelen, dan kan je meer genieten van jullie reis.
Cola doet wonderen hĆØ bij het eten daar, moet je af en toe nemen voor je darmen.
Leuk hĆØ om eens in China te zijn ?!
Veel plezier!
Ni Hao!
Cola doet idd wonderen soms! China bevalt ons idd meer dan prima, erg leuk om door het land het fietsen.
Wat grappig hoe jullie Hong Kong in geloodst zijn!
Hopelijk gaat het met jullie verder straks in China beter!
Dat kost inderdaad veel energie, als je ,je eigen niet fit voelt ,en dan toch maar door fietsen .Gelukkig toch fijne momenten gehad .Hong Kong is bereikt,op naar het volgende avontuur,in goede gezondheid .
Weer een mooi verhaal, fijn dat jullie weer opgeknapt zijn. Goede reis, en veel plezier.
Groetjes Anja
Bedankt weer! Het gaat idd een stuk beter gelukkig š