Overzicht dag 112-120:
Sevilla
20 kilometer voor Sevilla begint een fietspad die helemaal tot aan Sevilla leidt. Weer eens een echt fietspad! Het zonnetje schijnt goed en met korte mouwen en korte broek fietsen we Sevilla in(Goed ingesmeerd natuurlijk!). In Sevilla is het erg toeristisch en druk, maar toch vinden we het een hele mooie stad. Gezien Sevilla bekent staat als een echte fietsstad, doen wij een eigen geknutselde tour met onze eigen fietsen langs alle bezienswaardigheden. Een mooie tocht, langs de prachtige gebouwen en parken.
Opnieuw pech
Na een paar dagen is het tijd om weer op de fiets te stappen, op naar de camping! Na al die albergues is het eindelijk weer tijd om de tent uit te pakken en weer eens in de tent te slapen, heerlijk!
Na een nacht op de camping, hebben we behoefte aan meer kamperen, maar helaas fietsen we door een gebied waar weinig (zeg maar gerust geen) campings te vinden zijn. We besluiten daarom gewoon te gaan fietsen en wel te zien waar het schip strand. Na 15km strandt Rob zijn schip echter al: weer een lekke band. Gezien we spiksplinter-gloednieuwe bandjes hebben, is dat toch jammer. Maar goed, nieuwe band er op, zo gepiept zou je zeggen. We beginnen aan de klus, maar de nieuwe bandjes blijken nog al strak om de velg heen te zitten. Met grote moeite krijgen we de buitenband van de velg af en wisselen we de binnenband om voor een reserve exemplaar. Hup de buitenband weer terug (lees: enorm veel moeite en geweld), pompen en gaan. Na 15 minuten is Rob nog steeds aan het pompen en vermoeden we dat we het binnenbandje per-ongeluk kapot hebben gemaakt…. Oeps. Poging 2 gaat ons helaas niet beter af en poging 3 ook niet. Na alle reservebanden kapot te hebben gemaakt en weer geplakt te hebben, lukt het ons eindelijk om een binnenband heel te houden. We pompen de band hard en precies op het moment dat de band hard is, draaien we het ventieltje volledig van de band af: band weer plat….
't Is pompen of verzuipen
Na weer een hoop pogingen en een hele hoop pompen, loopt de fietsband zelfs via de fietspomp leeg. De pomp heeft het ook begeven. Zo een dag is het dus. Uiteindelijk lukt het ons om wat lucht in de band te pompen en fietsen we eindelijk voorzichtig door, met een half opgepompte band. Onderweg vragen we enkele keren of we ergens kunnen wildkamperen, maar helaas, geen succes. Uiteindelijk bereiken we het dorpje Montellano. Ook daar vertelt iedereen ons dat er echt geen camping of (wild)kampeerplek is, maar wel een hotel. Gelukkig heeft het hotel toch nog 1 kamer en kunnen we daar verblijven. Die avond plakken we alle binnenbanden, checken dubbel of er echt geen gaatjes meer in zitten en in het kader van “je moet zelf de slingers ophangen” besluiten lekker uit eten te gaan in het dorp.
De volgende dag gaan we als eerst opzoek naar een fietspomp die we uiteindelijk kunnen lenen van een vriendelijke man, die even voor ons een nieuwe fietspomp uit zijn winkel haalt, uitpakt zodat wij deze kunnen gebruiken. Weer 1 van die momentjes waar we merken hoeveel lieve mensen er wel niet zijn.
Via-Verde
De route die we volgen is prachtig. We pakken een groot deel van een Via-Verde mee. Via-Verdes zijn oude spoorwegen die zijn gerecycled tot fiets en wandelpaden. Het fijne van zo’n Via-Verde is dat ze vaak relatief vlak lopen en je door prachtige gebieden leiden. Zo fietsen wij door en stuk of 30 tunnels en dwars door een natuurgebied in de bergen. 40 kilometer puur genieten! Het einde van de Via-Verde betekent ook meteen het begin van vele hoogte meters. Rob fietst met moeite een flinke berg op. Isabel niet. Die duwt haar fiets omhoog. Boven op de berg ligt een camping waar we die nacht slapen. Helaas is hier het begrip ‘gras’ ver te zoeken, dus met wat flinke keien zetten we de tent ‘strak’. Natuurlijk regent het die nacht, maar gelukkig houden wij het droog in ons tentje.
Het was aan de Costa del Sol
De volgende dag staan er flink wat hoogte meters op de planning, wat ook betekent: een prachtige route met mooie uitzichten. De route leidt ons via Sentenil de las Bodegas, waar we langs de rotswoningen fietsen, en daarna gaan we door naar Ronda. Na de Puente Nuevo te hebben aanschouwd, besluiten we om toch door te fietsen tot aan El Burgo. Dit betekent een flinke klim, maar wat een uitzicht! We fietsen dwars door de bergen en door het national park Sierra de las Nieves. We horen uilen, zien gieren vliegen en fietsen tussen hoge rotsblokken door om vervolgens flink af te dalen tot El Burgo. Wat een dag!
Ook de volgende dag zijn we nog niet van de bergen af. Opnieuw beginnen we met een flinke klim en opnieuw worden we getrakteerd op prachtige uitzichten. Het zonnetje schijnt heerlijk en in de verte doemt de zee op. Van boven op de berg roetsjen we richting de zee. Op naar de Costa del Sol.
Marokko
We verblijven een paar dagen in Fuengirola waar we een oude vriend van Rob opzoeken, het een en ander uitzoeken voor Marokko, een pakketje ophalen (onze nieuwe daypack/rackpack) en de benen weer even rust geven. We merken snel dat het toeristische Costa del Sol echt niet ons ding is en dat we nog meer zin krijgen in Marokko. Als we ons pakketje binnen hebben, gezellig hebben bij gekletst met John en Hanneke, stappen we dan ook snel op de fiets richting Malaga. Tijd om kaartjes voor de boot te kopen! Het plan is dus weer iets gewijzigd. We fietsen niet naar Tarifa maar maken vanaf Malaga de oversteek naar Melilla.
Marokko we komen er aan!
Wil je Valesca aub toevoegen
vzoetrum@gmail.com
Alvast bedankt
Ja doen we
Wil je Valesca aub toevoegen
vzoetrum@gmail.com
Alvast bedankt
Klinkt als een erg mooie route, dit stuk. Goede oversteek naar Marokko. Ik ben heel benieuwd hoe jullie het daar vinden.
Mooie foto’s, op naar Marokko 🚴⛺️Veel plezier 🌞
Dankjewel weer 🙂 👍⛴️
Gaaf hoor! Prachtige plaatjes.
Ben je bij haneke naar de kapper geweest.?
Ronde is overigens wel heel mooi. Gr en veul fietsplezier in marokko
Nee niet laten knippen, was het nodig dan?
😍
Goed bezig Rob en Isabella
ziet er weer allemaal prachtig uit , op naar een nieuw avontuur